V2_Lab Show @ Eendrachtsstraat 10
Rotterdam
20
november 2013
Domein
–
De ontdekhoek voor volwassenen. Dat is mijn eerste associatie na mijn bezoek
aan V2_Lab in Rotterdam.
V2_Lab
is initiator van kunstprojecten die hedendaagse problematiek in kunst,
wetenschap, technologie en samenleving aan de kaak stelt. Het lab is een
autonome zone waar experimenten en samenwerkingsprojecten kunnen plaatsvinden
buiten de beperkingen van economische en politieke vereisten. Activiteiten zoals
expertmeetings, workshops, conferenties en tentoonstellingen worden er
georganiseerd om een bijdrage te leveren aan individuele projecten.
Zowel
de website als het programmaboekje van V2_Lab staan vol met gecompliceerde Engelse
teksten over ongetwijfeld hele interessante onderzoeken en installaties. De V2_Lab
Show is niet zomaar even vluchtig te bezoeken. Ze presenteren er heel
uiteenlopende technische installaties en zonder tekst en uitleg blijft er veel
interessants onbesproken, terwijl ik daar juist (achteraf) zo nieuwsgierig naar
ben.
Inmiddels
ben ik gewend aan het feit dat je als bezoeker van galeries, musea en
exposities zelf op onderzoek uit moet om het achterliggende verhaal te
ontdekken. Ik hoopte op een boeiende spreker, die ons langs alle werken zou
leiden en daarover fascinerend zou gaan vertellen. Helaas bleef het bij een
kort welkom en introductie en een ‘kijk vooral lekker rond’ boodschap. Met een
programmaboekje in de hand was ik als bezoeker op mijzelf aangewezen. Ik ben nu
eenmaal geen lezer - nooit geweest - en
ik heb dan meestal niet het geduld om ter plekke informatie tot mij te nemen,
via een programmaboekje. Dat nodigt mij gewoon niet uit. Ik besef mij hoe gewend
of (ver)wend ik ben geraakt door andere kunstvormen als podiumkusten en muziek,
die meer tot mij spreken. Bij muziek en theater ontstaat er al snel een
connectie, omdat het vaker spreekt tot de verbeelding, herkenbaar is, mooi
klinkt of eruit ziet. Dat is dan het element waardoor je geboeid raakt. Bij de V2_Lab
Show vraagt het meer actie van mijn kant. Dus achteraf thuis, ga ik toch eens
opzoeken wat het was wat ik daar gezien heb.
Ik
begin bij de Solace – a soap film apparatus (voor mij een reusachtige
zeepbellen machine). Uit de tekst begrijp ik dat Nicky Assmann, bedenker van de
Solace, een dynamische en tijdelijke ruimte wil creëren door het optrekken van zeepgordijnen
welke vervolgens in spiegels lijken te veranderen. De schimmen van de toeschouwers,
die op een bankje voor het werk zitten te kijken, worden geprojecteerd in de
grote zeepbel. Door trillingen en bewegingen in de lucht verandert de zeepbel
steeds van gedaante, totdat hij uit elkaar spat. Een bijzonder mooi gezicht hoe
dit voortdurend wordt herhaald en er toch steeds anders uitziet. Het was leuk
om te zien hoe de halve klas met (bijna) open mond gebiologeerd naar de
installatie zat te staren. Alsof ze telkens helemaal op gingen in de zeepbel en
ook weer teleurgesteld in elkaar zakte wanneer hij plots uit elkaar spatte.
Een ander object deed me herinneren aan iets van vroeger, Bioscope van Jon Stam & Simon de Bakker. Vroeger had je van die speelgoedapparaatjes waarmee je dia’s kon bekijken. Bioscope is een soortgelijk apparaat, maar dan vertaald naar deze tijd. In plaats van verwisselbare kaarten met dia’s erop, maakt de Bioscope gebruik van usb sticks. Door te draaien aan het wieltje, voor- of achteruit, kun je fragmenten bekijken. De makers willen hiermee iets uitdragen over bijvoorbeeld de afnemende interesse in fysieke aanraking door onder andere het digitale tijdperk.
De
uitleg rondom de installaties blijft ondanks de tekst in het programmaboekje
heel vaag en ingewikkeld. Wat de ontwerpers er precies mee bedoelen en hoe
zoiets tot stand komt blijft onduidelijk en dat vind ik jammer. Het zou voor
hun een uitdaging zijn om dit veel concreter te maken voor bezoekers. Als iets
vaag en ingewikkeld blijft spreekt het ook niet en lijkt de boodschap daarmee
ook niet over te komen. Iedere kunstenaar wil toch gehoord en begrepen worden?
Achteraf
gezien zou ik een dergelijke expositie niet nog eens willen bezoeken. Niet op
deze manier in ieder geval. Ik mis de uitleg en daarmee heb ik dingen gezien, maar
niet begrepen. V2_Lab Show is kennelijk niet voor iedereen. Jammer.
Bronnen
-V2.nl. (z.d.). Lab show. Geraadpleegd op 24 november
2013, van http://v2.nl/lab
-Programmaboek V2_Lab Show.
(z.d.). Geraadpleegd op 24 november 2013.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten