zondag 15 september 2013

Niets van dat alles!

Essay #02

Schrijf over één specifieke kleur. Zo luidt de opdracht voor deze week. Onderzoek de kleur, wat doet de kleur met je, draag de kleur een week bij je en beschrijf wat er ontstaat. Ik ben nog wat sceptisch over de uitspraak dat na dit proces de kleur violet helemaal mijn kleur zal zijn. Ik ben benieuwd. Ik laat mij verassen en ga braaf op onderzoek uit. Huidige status; nog nul gevoel bij de kleur violet.

Violet, of paars, is mijn uitgangspunt. Terwijl ik zoek naar associaties bij de kleur violet of paars moet ik denken aan de orchidee op mijn kamer. De enige plant die het weliswaar overleeft onder mijn verzorging. Het grootste deel van het jaar is het niet meer dan een kale stengel met wat blad. Maar als hij dan ‘heel soms’ in bloei staat, is het een prachtige paarse verschijning waar ik dan minuten naar kan kijken. Associatie één, de orchidee dus.

Ik merk dat ik begin met het zoeken naar de aanwezigheid van de kleur in mijn directe omgeving en kom er al snel achter dat dat summier is. Op een aantal paarse ondergoedjes na – wat volgens mij stom toeval is  – én mijn met grijs en paars gestreepte badjas, was dat het wel zo’n beetje met alle paarse voorwerpen. Ik besluit mijn zoektocht verder online voort te zetten.

De naam violet brengt mij op het woord ‘indigo’. Volgens de website allesoverkleur.nl staat violet – indigo – voor: kleur van inzicht en discipline. Het woord indigo klinkt wel interessant, maar de eigenschappen ‘inzicht’ en ‘discipline’ kwamen nou niet direct in mij op toen ik dacht aan de kleur paars. Als ik verder lees wordt het steeds zweveriger met zinnen als ‘Violet is de kleur van je voorstellingsvermogen, van magie, van de zieners van de wereld’. Jaja, dat zal allemaal wel, maar dat is helemaal niet de kant waar ik heen wil met dit kleurenonderzoekje. Zo besluit ik verder te googelen naar theorieën over basiskleuren en mengkleuren, om te zien waar de kleur violet uit ontstaat.

Farbkreis van Johannes Itten, 1961

Ik doe een leuke ontdekking als ik de naam Johannes Itten (1888 – 1967) voorbij zie komen, een Zwitserse kunstschilder en ontwerper. Itten blijkt de grondlegger te zijn van de kleurenleer. In 1961 kwam hij met de ‘Farbkreis’ of wel de kleurencirkel met 12 kleuren. Deze kleurencirkel bevat primaire (rood, blauw en geel), secundaire (oranje, groen en paars) en tertiaire kleuren (geeloranje, roodoranje, roodviolet, blauwviolet, blauwgroen en geelgroen) en ontstaan uit een vermenging met elkaar. Conclusie: violet is een secundaire kleur, ontstaat uit de vermenging van rood en blauw. Heel fijn dit te weten, maar wat nu?

Op Pinterest kom ik diverse -  toch wel zweverige – wallpapers tegen van paarse engeltjes en andere figuurtjes in fantasieachtige werelden. Ook doet paars mij denken aan Gothics. Al dragen die hoofdzakelijk zwarte kleding, maar met rode of paarse accenten. Én ik vind ze zweverig. Misschien dat ik daarom paars met Gothics associeer.
  


 Ik schiet in de lach als het lied ‘Purple Rain’ van Prince and The Revolution ineens in mijn hoofd begint te spelen. ‘Paarse regen..’ Prince (Minneapolis, Minnesota, 7 juni 1958) is ook al zo’n bijzondere verschijning. Een Amerikaanse popartiest en muzikant en uit de verhalen die ik over hem lees een getalenteerd en succesvol artiest. Terwijl ik meer over zijn achtergrond te weten wil komen valt mij ineens op dat veel van zijn outfits bestaan uit paarse kledingstukken. Dit maakt mij nieuwsgierig naar de betekenis van het lied. Ik ben benieuwd of paars helemaal ‘zijn kleur’ is of dat hij dit enkel draagt omdat het past bij tekst. Het lied was de titelsong van de film Purple Rain, een Amerikaanse romantische muziekfilm uit 1984. Prince speelde overigens zelf de hoofdrol in deze semi-autobiografische film. De recensies over de inhoud van de film zelf waren niet heel lovend, behalve dan dat de muziek erg indrukwekkend was. Helaas kom ik niet veel verder dan dat ‘Purple Rain’ een uitdrukking is die binnen een bepaalde straattaal iets betekent als wegvluchten uit de realiteit of een makkelijke uitweg kiezen. Zowel in het lied als in de film is zijn tegenspeelster een onbereikbare liefde en als de uitdrukking klopt zou hij graag met haar willen ontsnappen aan de realiteit. Klinkt als een logische verwijzing. Maar wat zegt mij dit over de kleur?

Violet, paars of indigo. Een bloem waarnaar ik met verwonderd kan kijken. Een soort fantasiewereld met magie en gothics. Een harde en uitgesproken kleur. Het heeft ook wel iets uitdagends. Het is excentriek en eigenzinnig. In alle gevallen een bijzondere verschijning. Daarmee bedoel ik, anders dan andere. Anders dan alles wat ik als ‘normaal’ zie of beschouw. Het is een kleur waar iets of iemand zich in kan verstoppen. Misschien wel die ontsnapping aan het alle dagelijkse, het standaard of het ‘normale’. Én in niets van dat alles kan ik mij vinden! De kleur en de associaties hebben niets met mij persoonlijk te maken. Ik voel me er zelfs niet in thuis. Zeker als ik mijzelf moet vergelijken met termen als uitdagend, excentriek of eigenzinnig. Ik ben eerder het tegenovergestelde van dat alles. Wel kan ik vol verwondering kijken. Kijken naar de kleur violet.

Door: Laura Vooges

Nederlands fotomuseum. (z.d.). Over fotografie – Kleur. Geraadpleegd op 12 september 2013, van http://www.nederlandsfotomuseum.nl/nl/over-fotografie/fotografie-dossiers/45-dressuur/94-4-kleur-de-belangrijkste-begrippen
Symbolic Gids. (z.d.). Alternatieve therapieën – Aura. Geraadpleegd op 12 september 2013, van http://www.symbolic.be/?CategoryID=614&ArticleID=1604
Alles over kleur. (z.d.). Uitleg kleurcodes. Geraadpleegd op 12 september 2013, van http://www.allesoverkleur.nl/uitleg-kleurcodes/
Alles over kleur. (z.d.). Indigo. Geraadpleegd op 12 september 2013, van http://www.allesoverkleur.nl/indigo/
Thomas Erlewine, S. (z.d.). All Music – Biography. Geraadpleegd op 14 september 2013, van http://www.allmusic.com/artist/prince-mn0000361393

1 opmerking:

  1. Lieve Laura,

    Super leuk geschreven!
    Het was interessant, omdat je er echt nog wat van kan leren.
    Ik vind het moeilijk om te zeggen of het een echte essay is. Je hebt wel je mening er goed in verwerkt, maar je introductiestukje lijkt ook een beetje op een 'normale' blog. Misschien moeten we even vragen aan Daniella hoe serieus een essay moet zijn.

    Je opbouw is erg goed, je begint met lichte stof en daarna zoek je de verdieping op. Ook goed dat je de bronnen erbij hebt gezet!! Ook leuk dat je begint met iets persoonlijks en eindigt met iets persoonlijks.

    Kortom, leuke essay en goed geschreven!
    Groetjes,
    Femke

    BeantwoordenVerwijderen